یکی از پدیده های نجومی که وقتی به عمق قضیه فکر میکنید
باعث شگفتیه، بارش های شهابی هستند.
دنباله دار ها یکی از دورترین اعضای منظومه شمسی ، هر چند
وقت یکبار وارد بخش های داخلی منظومه ی شمسی شده و در مدار خودشان به دور خورشید میچرخند
و نهایتا به بخش های دورتر مدار خود پیشروی میکنند. در مسیری که دنباله دارها طی میکنند
تا به خورشید برسند، ذرات ریز و درشتی از خود به جا گذاشته که گاها بر سر راه زمین
در مسیر حرکتش به دور خورشید قرار میگیرند و صحنه هایی بی بدیل را خلق میکنند که
به بارش های شهابی معروفند.
در این بین هستند بارش های شهابی که تعداد شهاب های بیشتری
نسبت به بارش های دیگر دارند. برای مثال بارش شهابی برساووشی که هر سال اواخر
مرداد ماه اتفاق می افتد یکی از بارش های پر بار آسمان شب است و امسال هم در ۲۱ و
۲۲ مرداد ماه به اوج خودش میرسد.
بارش شهابی برساووشی حاصل عبور زمین از بقایای دنباله دار
سوئیفت تاتل است که هر 133 سال یکبار دور خورشید، تنها ستاره ی منظومه ی شمسی را طی
میکند.
دنباله دار سوئوفت تاتل در سال 1862 کشف و آخرین باری که
از نزدیکی زمین رد شده ، دسامبر 1992 یعنی 24 سال پیش بوده است و همچنان وقتی زمین
از بین ذرات باقی مانده ی این دنباله دار عبور میکند یکی از پر بارش ترین بارشهای
شهابی سال اتفاق می افتد.
گذر بعدی سوئیفت تاتل از کنار زمین 110 سال بعد است.
یکی از لذت بخش ترین فعالیت ها در شب های بارش شهابی ،
خوابیدن زیر آسمان و زل زدن به شهاب هایی است که آسمان را طی میکنند. اما در این بین
هستند کسانی که قصد به تصویر کشیدن این پدیده را دارند.
در ادامهع نکاتی را برای عکاسی از بارش شهابی و ثبت این
پدیده عنوان میکنم.
-1سعی کنید آسمان تاریک تری را برای
رصد و عکاسیتان انتخاب کنید تا شانس ثبت شهاب های بیشتری را داشته باشید. بنابراین
به سمت آسمان های تاریک حرکت کنید. از سایت
http://www.lightpollutionmap.info میتونید در انتخاب
مکان های تاریک استفاده کنید.
-2 سعی کنید از لنز های واید
استفاده ی بیشتری کنید.
تذکر: لنزهای بیش از حد وایدی مثل 8 میلی متر روی بدنه ی
فول فریم نمیتوانند انتخاب خوبی باشند چون تمامی آسمان را در میدان دید دارند و
برای ثبت شهاب ، باید شانس دیدن شهابی که بیش از بیست درجه از آسمان را طی کند،
داشته باشید که خیلی احتمال کمی است بنابراین لنزهایی بین 14 تا 24 میلی متر بهترین
انتخاب ممکن اند.
-3لنزهایی با دیافراگم باز استفاده
کنید و لنز را بر روی کمترین دیافراگم استفاده کنید. لنز 24 میلی متر با اف 2.8 به
مراتب شهاب بیشتری را نسبت به لنز 24 میلی متر با اف 4 ثبت میکند.
-4ترجیحا و تا جایی که دوربین به
شما اجازه میدهد از ایزوهای بالا استفاده کنید. در اکثر دوربین ها ایزوی 1600 بدون
نویز میتواند مناسب باشد.
-5برای فوکوس تصویرتان، دوربین را
در حالت تصویر زنده(Live view) قرار دهید و زوم دیجیتال را بر روی 10 برابر بگذارید و بر روی ستاره یا
سیاره ی پرنور و یا چراغی دوردست و تا جایی که ممکن است در حالت manual focus بهترین فوکوس را انجام دهید.
تذکر: به هیچ عنوان از حالت فوکوس اتوماتیک (automatic focus) استفاده نکنید.
-6برای اینکه تعداد شهاب بیشتری را
ثبت کنید باید در تمام طول شب و از یک منطقه عکاسی کنید(ترجیحا سمت صورت فلکی
برساووش). برای این کار از فرمول 500 تقسیم بر فاصله کانونی لنزتان میزان نوردهی
را به دست آورید (برای مثال 20 ثانیه) و با استفاده از ریموت تعداد زیادی عکس (برای
مثال 400 عکس) با فاصله زمانی یک ثانیه بگیرید. (در مورد نوردهی قبلا در کانال توصیحات
کامل تری رو دادم- مطالعه کنید اون بخش رو(
-7از فرمت raw برای عکاسی استفاده کنید.
-8در تنظیمات دوربینتان حالت long exposure noise reduction را خاموش
کنید.
امیر شاهچراغیان