هر سفر، گام نخستی دارد و هر فهرست هم آغازی. اوّلین ورودی های شش فهرست معروف آسمان در این تصویر نمایش داده شده است. از بالا سمت چپ تا پایین سمت راست به ترتیب انتشار (قدیم به جدیم) قرار گرفته است.

در سال 1774، فهرست شارل مسیه با جرم M1 (مسیه 1) شروع شد. M1 یا همان سحابی خرچنگ که از یک ابرنواختر به جا مانده است.

فهرست عمومی جدید جان لوییس امیل دریر، در سال 1888 منتشر شد. کهکشان NGC 1 (ان‌جی‌سی 1) او که یک کهکشان مارپیچی در صورت فلکی اسب بالدار است را می‌توان در مرکز تصویر بعدی (سمت راست M1) مشاهده کرد. دقیقاً زیر این کهکشان، کهکشان مارپیچی دیگری قرار دارد که با نام NGC 2 در فهرست دریر قرار گرفته است.

در تصویر بعدی، آغاز کننده فهرست IC را می‌بینیم که حاصل ادامه تلاش های دریر در زمینه فهرست کردن اجرام است. IC 1 در واقع یک جفت ستاره ضعیف است.
 ردیف پایین از سمت چپ با سحابی تاریک Barnard 1 (برنارد 1) آغاز می‌شود. این سحابی در تاریخ 1919 توسط ادوارد امرسون برنارد، فهرست شد.

تصویر بعد یعنی Abell 1، یک خوشه کهکشانی با فاصله زیاد نسبت به ما در صورت فلکی اسب بالدار است و در فهرست جورج آبل 1958 که فهرستی غنی از خوشه های کهکشانی است، قرار دارد.

در مرکز تصویر آخر، vdB 1 را می‌توان مشاهد کرد که حاصل مطالعات "سیدنی ون در برگ" در سال 1966 است. این سحابی بازتابی زیبا که به رنگ آبی است، در صورت فلکی ذات الکرسی قرار دارد.

برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید.

منبع: ناسا (NASA)