به گزارش همشهری آنلاین، به گفته دانشمندان اين درياي وسيع مملو از چشمه‌هايي جوشان بوده كه آب‌هاي معدني از آن به بيرون فوران مي‌كرده‌اند. علاوه بر اين، متخصصان براين باورند فعاليت‌هاي آب‌گرمايي زيردريا با آنچه همزمان در زمين درحال وقوع بودن همخواني دارد،‌و اين مي‌تواند شواهدي درباره چگونگي آغاز حيات روي زمين را در اختيار آنها قرار دهد.

به گفته دانشمندان مركز فضايي جانسون در هيوستون تگزاس، اين تركيب سنگ، آب، مواد معدني و حرارت باعث ايجاد حيات در مريخ نيز شده‌است،‌ اما نكته مهمتر اين است كه مي‌توان با كمك آنها درباره منشا حيات روي زمين مطالعه كرد. به بياني ديگر، حتي اگر هرگز نشانه‌اي از حيات روي مريخ به دست نيايد، اين منطقه مي‌تواند نوع محيطي كه زمينه شكل‌گيري حيات را فراهم آورده‌است را تعيين كند.

بررسي‌هاي جديد براساس تصاويري انجام گرفته‌اند كه از كه از حوزه رودي در جنوب مريخ به نام اريدانيا توسط مدارگرد اكتشافي مريخ گرفته شده‌است و طيف‌نگار اكتشافي برخوردي مريخ نيز توانسته توده بزرگي از رسوبات معدني را روي سطح آن شناسايي كند.

الگوي اين رسوبات شيميايي نشان مي‌دهد كه زماني چشمه‌هاي جوشان، اقيانوسي عظيم و صخره‌هايي كه به واسطه فعاليت‌هاي آتشفشاني داغ مي‌شدند در اين منطقه وجود داشته‌اند. براساس تخمين‌ها، حجم آب اين دريا نزديك به 210 هزار كيلومتر مكعب بوده‌است، يعني آبي بيش از مجموع آب درياچه‌هاي آمريكاي شمالي.

با گذر زمان تمامي اين آب و اتمسفر مريخ تحت تاثير بادهاي خورشيدي و بدون وجود سپر مغناطيسي مشابه آنچه از زمين محافظت مي‌كند، نابود شده‌اند. دانشمندان هنوز از اينكه اين فعاليت‌هاي آب‌گرمايي يكي از منشا‌هاي احتمالي حيات روي زمين يا مريخ بوده اطمينان ندارند. آنچه در اين تحقيق براي دانشمندان ارزشمند است اين است كه چنين نشانه‌هاي زيردريايي در زمين به ندرت حفظ شده‌اند و مطالعه روي آنچه باقي مانده نيز تقريبا غيرممكن است، از اين رو مريخ مي‌تواند اين فضاهاي خالي مطالعاتي در زمين را پر كند.

خبرآنلاین