ایستگاه بین المللی فضایی طی روزهای گذشته شاهد انجام عملیاتی ویژه بود که طی آن در مدار زمین تغییر ارتفاع داده و 400 متر بالاتر رفت. این عملیات توسط سیستم پیشرانه ویژه ای به نام موتورهای Zvezda انجام شد.

 بر اساس گزارش های منتشر شده در این رابطه، موتورهای فوق طی تنها شانزده ثانیه موفق به انجام ماموریتی شدند که برای طراحی آن، محاسباتی پیچیده و دشوار صورت گرفته بود. این تغییر ارتفاع به منظور انجام مراحل مقدماتی اعزام یک راکت فضاپیما با عنوان Progress-MS-08 به ایستگاه بین المللی است که بر اساس برنامه ریزی های انجام شده، در تاریخ 11 فوریه به ماموریت اعزام خواهد شد. این راکت فضاپیما با خود مواد مورد نیاز و تجهیزات ایستگاه بین المللی فضایی را حمل کرده و آذوقه فضانوردان را تامین خواهد کرد.

در حال حاضر بهره برداری از ایستگاه بین المللی فضائی به صورت یک پروژه مشترک بین 5 سازمان فضائی است. این سازمان ها عبارتند از: سازمان فضائی ناسا از آمریکا، سازمان فضائی روسیه، سازمان فضائی ژاپن، سازمان فضائی اتحادیه اروپا و سازمان فضائی کانادا.

حداکثر ظرفیت این ایستگاه شش نفر است. ایستگاه بین المللی فضائی در مدار تحتانی زمین قرار داشته و در معمولا در محدوده فاصله 330 کیلومتری تا 435 کلیومتری از سطح زمین قرار دارد. پروژه ایستگاه بین المللی فضائی امکانات لازم جهت انجام آزمایش های علمی در خارج از جو زمین، عملیات مشاهده و بررسی و همچنین به عنوان یک ایستگاه میانی و رابط جهت سفر به ماه، سایر سیارات منظومه شمسی و یا سایر سیارک ها کاربرد دارد.

ایستگاه بین المللی فضائی با سرعتی برابر با 27 هزار و 700 کیلومتر در ساعت در مدار زمین در حال حرکت بوده و روزانه 15 بار به دور زمین می چرخد. ایستگاه فضایی بین‌المللی در حقیقت ماحصل ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه‌ریزی شده بود.

طول ایستگاه بین المللی فضائی 109 متر است و بخش مرکزی آن 51 متر درازا دارد. وزن کلی این ایستگاه فضائی در حدود 420 تن بوده و داخل آن 14 بخش قابل سکونت تعبیه شده است. این بخش ها در مجموع دارای حجمی بالغ بر 935 متر مربع هستند. این میزان فضای قابل سکونت تقریبا در حد نیمی از ابعاد یک هواپیمای بوئینگ 747 محسوب می شود .

 ترجمه: فاطمه کردی

منبع: tass

از سایت سیناپرس