به گزارش خبرآنلاین،در ماموریت قبلی که اردیبهشت ماه امسال به پایان رسید این هواپیمای فضایی بعد از ۷۰۰ روز ماموریت مداوم به زمین بازگشت. هواپیمای فضایی قابل استفاده  مجدد  که 8.8 متر  طول دارد را می توان مدل کوچکی از شاتل های فضایی به شمار آورد که تا چند سال پیش در اختیار آژانس فضانوردی آمریکا بودند و در راه توسعه ایستگاه فضایی بین المللی از آنها استفاده می شد. این هواپیمای فضایی قرار است هفته آینده بار دیگر برای رفتن به مدار زمین پرتاب شود اما این بار اسپیس ایکس هم کمک ارتش آمریکا خواهد بود.

این پنجمین ماموریت این هواپیما خواهد بود. طی چهار ماموریت قبلی که جزئياتی از آن منتشر نشده X-37B در مجموع ۲۰۸۵ روز را در مدار زمین به سر برده است.اما این فضاپیمای بدون سرنشین این همه مدت در فضا چه می کند؟ در حال حاضر هیچ پاسخی دقیقی برای این سؤال وجود ندارد. نیروی هوایی ایالات متحده می گوید این هواپیمای فضایی به «کاهش ریسک، آزمایشات و توسعه عملیاتی فناوری های حمل و نقل فضایی با قابلیت استفاده مجدد» می پردازد.

با این حال کارشناسان معتقدند کاربردهای دیگری نیز برای این هواپیمای محرمانه پیش بینی شده، از جمله فعالیت های جاسوسی یا آزمودن سلاح های فضایی محرمانه.

از ناسا تا پنتاگون

پروژه ایکس-۳۷ ابتدا در ناسا شروع شد و سپس در سال ۲۰۰۴ به وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا منتقل شد. تست پرتاب ایکس-۳۷ ۷ آوریل ۲۰۰۶ در پایگاه نیروی هوایی ادواردز انجام گرفت. پنتاگون همیشه از توضیح در باره ماموریت این هواپیمای فضایی سر باز زده است اما مشتاقان آماتور امور فضایی می‌گویند که مسیر آن به گرد زمین تقریباً بر مسیر ماهواره تحقیقاتی تیانگونگ-۱ چین منطبق است. حدس‌های زیادی  وجود دارد که ایکس-۳۷ب مشغول شنود این واحد تحقیقاتی است.

دکتر دیوید بیکر سردبیر مجله پرواز فضایی می‌گوید:نظارت فضا به فضا فصلی به کلی جدید است که با مجموعه‌ای از حسگرهای دقیق ممکن می‌شود. و فکر می‌کنیم ایکس-۳۷ب احتمالاً از آن‌ها برای رصد ایستگاه فضایی نوپای چین بهره می‌برد.  برایان ویدن مشاور فنی بنیاد جهان ایمن و تحلیلگر پیشین نیروی هوایی ایالات متحده است. او  ایکس-۳۷ب را بستری برای آزمون فناوری‌های نوین پیش از به کارگیری‌شان در یک ماهواره جاسوسی تمام عیار می‌داند. ویدن  عقیده دارد که خاورمیانه برای هر نوع حسگر جدید به کار رفته در ایکس-۳۷ب هدف محتمل‌تری است. او به بی‌بی‌سی می‌گوید: یک ماهواره جاسوسی نوعی در مدار قطبی قرار می‌گیرد تا برایتان دسترسی به همه زمین فراهم کند. ایکس-۳۷ب در مدار بسیار پایین‌تری است که یعنی توان رصد عرض‌های جغرافیایی بسیار محدودی را خواهد داشت و تنها موضوع مهم واقعی در آن محدوده از عرض‌های جغرافیایی افغانستان و خاورمیانه است. آیا مراقب تیانگونگ است؟ من این طور فکر نمی‌کنم. به نظر من تطابق نسبی مدارهای آن‌ها تصادفی است. اگر آمریکا واقعاً می‌خواست تیانگونگ را زیر نظر بگیرد بدون ایکس-۳۷ب هم  ابزارهای کافی برای انجامش داشت.