سیاره ی کیوان (زحل) اگر در نور مناسب دیده شود، مانند یک تابلوی نئون خواهد درخشید.

گرچه عنصر نئون در کیوان به نسبت کم است، ولی اگر از آن عکسی در نور فروسرخ گرفته شود، ویژگی هایی از این غول حلقه دار نمایان خواهد شد که آن را مانند یک تابلوی نئون نشان خواهد داد.

این تصویر رنگ زیف (کاذب) از همگذاری نماهای کیوان در سه باند جداگانه ی فروسرخ درست شده:

در آبی ترین باند فروسرخ که به رنگ آبی هم نشان داده شده، چهره ی کیوان تیره دیده می شود ولی حلقه های نازکش به شدت از بازتاب نور خورشید می درخشند. جالب این که حلقه ی B کیوان به اندازه ای پُرپشت و مات است که نور کمی را باز می تابد و به همین دلیل مانند یک نوار تیره در میان حلقه های A و C دیده می شود.

در سرخ ترین باند فروسرخ که به رنگ سرخ هم نشان داده شده، سمتِ آفتاب-نگرفته ی کیوان به گونه ی شگفت انگیزی یک تابش گرمایی می گسیلد که نوارهای سرتاسری سیاره، توفان های توفند-مانندِ غول پیکرش، و سامانه ی ابری شش-گوش عجیب پیرامون قطب شمالش را نمایان می کند. 

دلیل این تابش گرماییِ فانوس-مانند وجود پرتوهای فروسرخیست که از درونِ گرم سیاره به بیرون می تابند و به دلیل نبودِ نور خورشید آشکار شده اند. (و در واقع دلیل نمایان شدن جزییات ساختار سطح سیاره هم اینست که در برابر آن تابش گرمایی درونی به حالت ضدنور و تمام تیره در آمده اند-م).

در میانه ی باند فروسرخ که به رنگ سبز نشان داده شده، جوِ سمت روشن از آفتابِ کیوان به شدت نور خورشید را باز می تابد و روشن دیده می شود.

این عکس در سال ۲۰۰۷ توسط فضاپیمای روباتیک کاسینی که در مداری به فاصله ی ۱.۶ میلیون کیلومتری کیوان به گرد آن می چرخید گرفته شد.