سفینه فضایی "جمینی" سومین
پرواز سرنشیندار خود را با هدف انجام چند آزمایش مهم برای بالا بردن تجربه
عملی فضانوردان باید انجام میداد. در این سفر گوردون کوپر فضانورد با
تجربه ناو "مرکوری" به عنوان فرمانده و چارلز کنراد کیهاننورد تازه کار بر
عرشه سفینه حضور داشتند.
به گزارش ایسنا، ناو کیهانی جمینی-5 روز 30 مرداد 1344(21
اوت 1965) از سکوی پرتاب شماره 19 مرکز فضایی کاناورال به فضا راهی مداری
در اطراف زمین با اوج و حضیض مدار 196-303 کیلومتر شد. این سفینه در اصل
قرار بود روز پنجشنبه 28 مرداد به فضا پرتاب شود اما بروز یک طوفان شدید در
منطقه پرتاب همچنین بوجود آمدن نقصی فنی در سامانه سوخت رسانی سفینه،
پرتاب را به تعویق انداخت.
فضانوردان جمینی-5 چند هدف را پیگیر میشدند. آنها باید ضمن
بالا بردن رکورد اقامت در فضا، چگونگی ردیابی و ملاقات ناو هدف را تمرین
میکردند. در مدار زمین فضانوردان از همان آغاز راه با دشواری همراه بود.
36 دقیقه بعد از قرار گرفتن در مدار، فضانوردان گزارش دادند در باتری سفینه
مشکل پیش آمده و میزان تولید برق در حد پیشبینی شده نیست. نقص فنی در
دستگاه برق جمینی-5 در نتیجه پایین آمدن درجه فشار مایع در دستگاههای جدید
باتری جمینی به وجود آمد. البته از نظر رساندن اکسیژن به فضانوردان نگرانی
وجود نداشت ولی چنانچه در دستگاه برق نقصی بوجود میآمد که قابل رفع نبود
ادامه پرواز جمینی به هیچ وجه ممکن نمیشد.
در 25 و 26 اوت چند موتور موشکی تغییر جهت از کار افتاد. اما
با تمام این اشکالها، نقص فنی خطرناکی که منجر به لغو برنامه شود رخ نداد
و آنها موفق شدند 17 آزمایش علمی و فنی و پزشکی که مهمترین آنها ملاقات در
فضا بود انجام دهد، این ملاقات نزدیک شدن به یک ماهواره کوچک که در دور
دوم گردش سفینه جدا شد و سفینه در چهارمین دور پرواز به شش متری ماهواره
رسید و به این ترتیب ملاقات در فضا انجام شد.
از جمله آزمایشهایی که باید آنها صورت میدادند استفاده از
غذایی لقمهای بود. تا آن زمان تمام غذاهای فضایی شکل خمیری داشت و در فضا
با مخلوط کردن آب برای مصرف آماده میشد. غذاها به شکل ساندویچهای کوچکی
تهیه و بستهبندی شده بود تا در موقع مصرف به راحتی در دهان قرار گیرد و
خردههای آنها در سفینه به پرواز درنیاید.
اعتراض روسها
کوپر و کنراد همچنین چند آزمایش برای وزارت دفاع آمریکا انجام
دادند که شامل دیدبانی از مناطقی در آمریکا و عکسبرداری از اهداف تعیین
شده از جمله برخی مناطق مسکونی و نظامی بود. همین امر باعث شد روسها پرواز
جمینی-5 را به عنوان یک ماموریت جاسوسی تلقی کرده و به آن اعتراض کردند
زیرا در ماموریت فضانوردان بررسی زمینی برخی اهداف از پیش تعیین شده قرار
داشت. گرچه این اهداف در خاک شوروی نبود. ناسا اعلام کرد که فضانوردان باید
برخی اشیاء که در نقاط مشخصی گذاشته شده را رصد کنند. به منظور این آزمایش
جدولهایی در استرالیا و جنوب آمریکا درست شده بود که در آنها اشیای
مختلفی قرار داشت و کوپر و کنراد باید این اشیا را شناسایی میکردند.
آزمایشهای دیگر
در برنامه کاری فضانوردان جمینی-5 شانزده آزمایش مختلف
پیشبینی شده بود که از جمله آنها میتوان عکاسی از نقاطی در زمین، هوا،
ماه و همچنین دیگر اجرام آسمانی و ماهوارهها را نام برد و برای انجام این
ماموریت, سفینه به یک سری تجهیزات عکاسی پیشرفته مجهز شده بود.
از این تجهیزات همچنین برای تصویربرداری خاک این کشور استفاده
شد. دولت مکزیک از آمریکا خواسته بود از بخش های وسیعی از خاک این کشور که
هیچ تصویر هوایی وجود ندارد عکسبرداری کند تا در تهیه نقشه توپوگرافی مورد
نیاز در امور عمرانی، کشاورزی، معدن و راه سازی از این عکسها استفاده
کند.
در روز هشتم به آنها دستور داده شد به دلیل پیشبینی وضعیت
هوای بد در منطقه فرود، یک دور از گردش خود در مدار زمین را کم کنند و
زودتر به زمین بازگردند. اما به علت بروز اشتباه در در دادههای
رایانهای، محل فرود با پیشبینی های قبلی 145 کیلومتر فاصله داشت و
فضانوردان 89 دقیقه منتظر گروه نجات بودند.