ناسا سه فناوری جدید را برای کاهش صدای هواپیماها هنگام فرود، به سرپرستی "مهدی خرمی" مورد آزمایش قرار داده است که موفق به کاهش 70 درصدی این صداها شده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، اگر شما تا به حال در نزدیکی یک فرودگاه زندگی کرده باشید یا در چنین خانه‌ای به مهمانی رفته باشید، حتما با لرزیدن پنجره‌ها ناشی از صدای هواپیماهای در حال فرود آشنا شده‌اید که بسیاری از خانواده‌ها را شب‌هنگام از خواب بیدار می‌کند.

ناسا برای رسیدگی به این مسئله، سه فناوری جدید کاهش نویز را در یک سری از آزمایشات سنجش آکوستیک(ARM) انجام داده است و توانسته است صدای مهیب هواپیماهای در حال فرود را بیش از 70 درصد کاهش دهد.

ناسا برای این پروژه، بر کاهش سر و صدای بدنه هواپیما تمرکز کرده است. صدایی که توسط موتورها تولید نمی‌شود، بلکه ناشی از برخورد باد با بدنه هواپیما است.

برای آزمایش این فناوری‌های جدید، سه طرح آزمایشی بر روی یک هواپیمای تحقیقاتی موسوم به Gulfstream III که در ارتفاع 107 متری پرواز می‌کرد انجام شد. در حالی که یک مجموعه از 185 میکروفن در دریاچه خشک راجرز در پایگاه نیروی هوایی "ادواردز" صدای این هواپیما را اندازه‌گیری می‌کرد.

مهدی خرمی، محقق اصلی پروژه ARM می‌گوید: بیشترین شکایت عمومی به اداره هواپیمایی فدرال در مورد صدای مزاحم هواپیماها است. هدف ناسا در اینجا این است که برای بهبود کیفیت زندگی جوامع نزدیک فرودگاه‌ها، صدای هواپیماها را به طور قابل توجهی کاهش دهیم. ما اطمینان داریم که با استفاده از این تکنولوژی‌های آزمایش شده می‌توانیم سر و صدای هواپیماها در هنگام فرود، به طور قابل توجهی کاهش دهیم و هواپیماهای کم‌صداتری بسازیم.

چرخ‌های فرود یک هواپیمای در حال نزدیک شدن به فرودگاه به عنوان یکی از عوامل اصلی سر و صدای هواپیما شناخته شده است، بنابراین دو قطعه جدید برای بهبود این ناحیه طراحی شده است.

ناسا یک پوشش دارای منافذ کوچک را جلوی اهرم چرخ‌ها طراحی کرده است که می‌تواند هوا را عبور دهد و باقی هوا را به اطراف منحرف کند.

این ایده قبلا اجرایی شده است، اما ناسا می‌گوید این طراحی مبتنی بر شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای دقیق انجام شده است که توازن میان کاهش نویز و جابجایی را به حداکثر رسانده است.

قطعه نهایی پازل هدف قرار دادن فواصل میان بال هواپیماست. بخشی که به هواپیما در هنگام برخاستن و در هنگام فرود کمک می‌کند. اما بین این قطعات مکانیکی و سایر قسمت‌های بال، فاصله افتاده است که عامل سر و صدا و کاهش بازده سوخت شده است.

تدبیر ناسا برای این مشکل، فناوری ACTE است که برای چندین سال آزمایش شده است. این نسخه جدید، انعطاف‌پذیر و بدون درز است و در حالی کارش را به نحو احسن انجام می‌دهد که در هنگام خم شدن، هیچ شکافی در سطح بال برای عبور هوا و ایجاد صدا باقی نمی‌گذارد.

پس از آزمایش‌های پروازی ARM در ماه مه، ناسا گزارش می‌دهد که این سه فناوری جدید همراه با هم قادر به کاهش سر و صدای هواپیماهای در حال فرود، به میزان بیش از 70 درصد هستند.

کوین وینرت، مدیر پروژه ARM می‌گوید: این کاهش نویز هواپیما توسط فناوری ناسا قطعا اهمیت دارد و بهترین بخش آن این است که به طور مستقیم، مردم از مزایای آن بهره‌مند می‌شوند. در حالی که مزایای اقتصادی بالقوه هم وجود دارد، اما این فناوری به نفع افرادی است که در نزدیکی فرودگاه‌های بزرگ زندگی می‌کنند.

گفته نشده است که این فناوری‌های جدید چه زمانی در هواپیماهای تجاری بکار گرفته خواهند شد، اما تحقیقات ناسا برای بهبود کیفیت زندگی افراد متوسط جامعه انجام شده است.