چه اتفاقی برای قمر پایتوس سیاره زحل افتاده است؟ نواحی وسیعی از این دنیای عحیب، مانند زغال سنگ، سیاه هستند، درحالیکه نواحی دیگر مانند یخ سفید و درخشان.

ترکیب بندی و مواد تشکیل دهنده مواد تاریک این قمر، ناشناخته است، اما آنگونه که طیف فروسرخ نشان می‌دهد، احتمالاً شامل برخی از فرم های تاریک کربن می‌شود.

قمر پایتوس همچنین خط استوای غیرعادی دارد و باعث می‌شود که این قمر شبیه گردو به نظر برسد.

برای درک بهتر از این قمر که به نظر نقاشی شده است، ناسا در سال 2007، کاوشگر کاسینی را که به دور سیاره زحل می‌چرخید، حدود 2000 کیلومتر تغییر مسیر داد.

تصویری که در اینجا مشاهده می‌کنید، حدوداً از فاصله 75000 کیلومتری این قمر گرفته شده است. حرکت کاوشگر کاسینی، باعث شد تصاویر بی‌سابقه‌ای از قسمت پشت به زحل قمر پایتوس تهیه شود.

دهانه برخوردی بسیار بزرگی که در جنوب قمر دیده می‌شود، در حدود 450 کیلومتر وسعت دارد و در یک دهانه قدیمی‌تر و هم‌اندازه ظاهر شده است.

همانطور که در تصویر مشاهده می‌شود، مواد تاریک، در قسمت شرقی قمر، افزایش یافته است و دهانه‌ها و نقاط بلند آن را تیره و تاریک کرده است.

بررسی های نزدیک و دقیق‌تر نشان داده است که نواحی تاریک، معمولاً روبروی استوای قمر قرار گرفته و کمتر از یک متر ضخامت دارد.

فرضیه‌ای پیشتاز (نسبت به فرضیه های دیگر) می‌گوید که مواد تاریک، اغلب حاصل از مواد کثیف به جا مانده از تصعید یخ های کثیف و نسبتاً گرم هستند.

مواد تاریک اوّلیه‌ای که به خوبی سطح قمر را نقاشی کرده‌اند، احتمالاً با افزایش دنباله دارهای آزاد شده از قمرهای دیگر، این کار را کرده‌اند.