این سحابی نامش را از یک ستاره شناس استرالیایی که شکارچی ابرهای کیهانی بود، گرفته است؛ ستاره شناسی با نام کولین استنلی گام (از 1924 تا 1960.)

سحابی گام، اندازه‌ای بسیار بزرگ دارد و فاصله‌اش هم به ما نزدیک است اما در واقع دیدنش کار مشکلی است. فاصله ما تا لبه روبرویی این منطقه ستاره‌ای از گاز هیدروژن درخشان، تنها 450 سال نوری و تا لبه پشتی آن، 1500 سال نوری است.

در این موزائیک تک رنگ هیدروژن آلفا با پهنای 40+ درجه، نواحی گسیلشی ضعیف و کم نور این سحابی به خوبی مشخص است و ستاره های راه شیری را هم در پس زمینه آن، می‌توان مشاهده کرد.

درباره پیدایش این سحابی، اینگونه فکر می‌شود که حاصل از باقی مانده یک ابرنواختر با طول عمر بیش از یک میلیون سال باشد. این سحابی در امتداد صورت های فلکی جنوبی بادبان و کشتی‌دُم پراکنده شده است.

در این تصویر با میدان واید (وسیع)، همچنین می‌توان اجرام  زیادی که در سحابی گام قرار گرفته‌اند را مشاهده کرد؛ مانند باقی مانده ابرنواختری بادبان که جوان‌تر است.