آن مک کلین فضانورد ناسا از آزمایش زنده ماندن در شرایط زمستانی سربلند بیرون آمد.

به گزارش ایسنا؛ 19 مارس 1965 سفینه واسخود-2 بعد از سفری پر دردسر، به دلیل از کار افتادن سامانه‌های فرودی خودکار، با هدایت دستی پاول بیلیایف در جنگل‌های پوشیده از برف پرم فرود آمد در حالی که هیچ کس از محل فرود خبردار نبود. دو فضانورد این سفینه تقریبا دو شبانه روز در شرایطی بسیار سخت با مرگ دست به گریبان بودند تا بالاخره بر حسب اتفاق آنها را پیدا کردند. وضعیت سخت بوجود آمده در این پرواز باعث شد که از آن به بعد، تمرین برای "زنده ماندن در شرایط زمستانی" به عنوان یکی از پایه‌های اصلی در برنامه آموزش فضانوردان گنجانده شود.

در نخستین روز ماه فوریه، آن مک کلین فضانورد ناسا که جهت طی دوره آموزش فضانوردی به روسیه آمده است برای تمرین زنده ماندن در شرایط زمستانی به منطقه مورد نظر فرستاده شد. از شانس بد او بارش برف سنگین آغاز شد اما این برف سنگین نتوانست تمرین بقا در شرایط زمستانی را متوقف کند. در این تمرین دو مدرس مرکز آموزش فضانوردان روسیه، آن مک کلین را همراهی کردند. آنها برای چنین تمرینی به یک "جعبه اورژانس قابل حمل " شامل لباس‌های حفاظت حرارت(کاپشن، شلوار، چکمه‌های گرم، جوراب خز، دستکش، کلاه و غیره)، همچنین وسایل مورد نیاز از جمله سوخت خشک، چاقو، موشک علامت‌دهی، شش لیتر آب، مقداری مواد غذایی منجمد برای سه روز مجهز هستند.

در طول تمرین "بقای زمستانی" فضانورد یاد می‌گیرد چگونه از امکانات سفینه برای نجات خود استفاده کنند. از پارچه چتر نجات سفینه چادر و سرپناه، از صندلی متحرک برای حمل همکار مجروح یا صدمه خورده، همچنین از دیگر تجهیزات برای ذخیره مواد و وسایل حمل بر روی برف و... بسازند. با توجه به دستورالعمل ها، در مرحله اول فضانورد باید با استفاده از رادیو، با مدیریت بحران گروه نجات ارتباط برقرار کند و وضعیت خود را اطلاع دهد. در این اطلاع رسانی حتی اگر در منطقه ناشناخته‌ای فرود آمده، هرگونه اطلاعات از موقعیت اطراف خود را مثل نوع درختان، شدت پرکندگی یا انبوده بودن جنگل، وضعیت حرکت خورشید و خلاصه هر چیزی که بتواند کوچکترین کمک برای یافتن محل توسط گروه نجات باشد همچنین وضعیت سلامتی خود و همراهانش، میزان آذوقه و آب و غیره را باید مخابره کند. ارتباط رادیویی باید به طور مداوم نگه داشته شود و یک بار در ساعت گروه نجات را از وضعیت خود و همراهانش مطلع کند.

در تمرینات آن مک کلین عملیات زیر انجام شد: پانسمان داخل ناو، ساخت پناهگاه، اعلام علائم امداد و نجات، ارائه مراقبت‌های پزشکی به آسیب دیده و تعامل با خدمات جستجو و نجات.

الکساندر گرمان مربی مرکز آموزش فضانوردان می‌گوید: "در روند آموزش، ما به خدمه نمونه‌ای برای تعامل با نیروهای جستجو و نجات ارائه می‌دهیم. این می‌تواند به عنوان مثال، تقلید ورود هلی‌کوپتر باشد. در این مورد، آنها باید با استفاده از موشک علامت دهی، خدمه هلی کوپتر را در مورد  شناسایی محل فرود خود کمک کنند و به طور صحیح مبادله رادیویی داشته باشند. همچنین آنها توانایی ارائه خدمات پزشکی داشته باشند. به عنوان مثال، اگر یکی از سرنشینان ناو در زمان بازگشت به زمین صدمه دیده یا  زخمی شده بقیه بتوانند مراقبت های پزشکی لازم را ارائه دهند."

بنا به گفته آناتولی زابروسکف مربی مرکز آموزش فضانوردان،  آن مک کلین در پایان تمرین زنده ماندن در شرایط زمستانی، نمره "عالی" گرفت و نشان داد که با کمک دانش به دست آمده در دوره‌های آموزشی، در توانایی‌های نظری و عملی، به حد مطلوبی رسیده است.