گرچه گرمان تیتف درباره منظره چراغ‌های روشن شهرهای بزرگ روسیه در زمان سفرش به فضا مطالبی را گفته بود و برای نخستین بار ساکنان شهر پرت استرالیا در زمان پرواز فضایی جان گلن نخستین فضانورد آمریکایی در سال 1962 تلاش کردند با روشن کردن تمام چراغ‌ها به او سلام بفرستند و گلن از دیدن منظره زیبای چراغ‌های یک شهر بزرگ از مدار زمین شگفت زده شد اما امروز و با توسعه شهرها و نورباران آنها در شب، زمین بسیار زیبا به نظر می‌رسد.

به گزارش ایسنا؛ آندره باریسنکو فضانورد روس که تاکنون نزدیک به 400 شبانه روز از عمر خود را در مدار زمین گذرانده در پاسخ به یکی از خوانندگان ماهنامه "اخبار فضایی" به نکته جالبی درباره زندگی در ایستگاه فضایی بین‌المللی اشاره کرده است که بی ارتباط با زیبایی‌های زمین چه در شب و چه در روز نیست.

باریسنکو 54 ساله که قبل از ورود به گروه کیهان نوردان روسیه در سال 2003 به عنوان مهندس طراح سامانه‌های فضایی در شرکت تولیدات فناوری فضایی انرگیا مشغول به کار بود، نخستین سفرش را به فضا در 4 آوریل 2011 آغاز کرد که 164 شبانه روز طول کشید. سفر دوم وی 173 روزه بود و از 10 اکتبر 2016 شروع شد.

باریسنکو می‌گوید: یکی از سرگرمی‌ها و شاید بتوان گفت استراحت روانی فضانوردان، نگاه به زمین و عکسبرداری از آن است. ایستگاه فضایی بین المللی هر 90 دقیقه یک بار زمین را دور می‌زند به همین دلیل ساکنان ایستگاه هر 45 دقیقه می‌توانند به قسمت شب یا روز زمین وارد شوند و سیاره مادری خود را در شب یا روز مشاهده کنند. نکته جالب آن است که با توجه به گسترش شبکه برق رسانی ، منظره شبانه شهرها زیباتر از منظره روزانه آنهاست، بر خلاف بخش‌های غیرمسکونی زمین که به طبیعت نزدیک‌ترند و روزها زیبایی خود را نشان می‌دهند.

وی می‌افزاید: از ارتفاع 400 کیلومتری تحت شرایط  مطلوب دید، می توان حرکت یک ماشین سواری که چراغ‌های پرنوری داشته باشد را دید.

به نظر باریسنکو یکی از بهترین عکس‌های شب را تام پسکه فضانورد همکار او برداشته و وی آن را به عنوان بهترین سند برای اثبات حرفش می‌داند که  زمین با چشم غیرمسلح،  باز هم به شکل شگفت انگیزی زیباست.

وی همچنین منظره جزایر دریای کارائیب از 400 کیلومتری را دارای زیبایی خیره کننده می‌داند و در پاسخ به این سوال که آیا مکان خاصی در زمین وجود دارد که آن را با علاقه زیاد تماشا می‌کردید می گوید: بله، چنین جایی وجود دارد. من واقعا دوست داشتم دیدن کارائیب را هیچ وقت از دست ندهم. نمی‌توانم بگویم این مکان تنها محل مورد علاقه من در این سیاره است، اما تماشای آن بسیار جالب بود. ترکیب و کم و زیاد شدن رنگ، که با چشم غیر مسلح کاملا قابل مشاهده بود هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند. این محل در هر زمانی از سال، تقریبا در هر آب و هوایی  بسیار جذاب و جالب است.