تنها یک روز دیگر جهان خواهد دانست که چه کسی برنده صد و نهمین جایزه نوبل شیمی است. همینطور که هیجان یک بار دیگر همه را در بر می‌گیرد، تحلیلگران و مفسران به صورت آنلاین پیش‌بینی‌های خود را در مورد اینکه فکر می‌کنند چه کسی احتمال دارد که معتبرترین جایزه علمی را به دست آورد، اعلام می‌کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینتیفیک امریکن، هر ساله فهرستی از طرف موسسه " Clarivate Analytics" منتشر می‌شود که افرادی را که احتمال دارد جایزه نوبل را به خانه ببرند، حدس زده و معرفی می‌کند.

نانولوله‌های کربنی، مواد سلول خورشیدی و ژن‌های ویرایش شده، مباحث مورد توجه برای اعلام برندگان فردا هستند.

حوزه‌های پیشنهادی این فهرست متاثر از کسانی است که در زمینه‌های "کریسپر" (CRISPR)، کاتالیزور ناهمگن و باتری لیتیوم-یون و پروسکایت (یک کانی رادیواکتیو) کار کرده‌اند. حوزه‌هایی که ارزش دریافت جایزه نوبل را دارند.

این فهرست که از سال 2002 تاکنون هر ساله منتشر می‌شود و تا سال گذشته توسط "تامسون رویترز" منتشر شده، تلاش می‌کند برندگان نوبل را بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های استنادی پیش‌بینی کند.

"تامسون رویترز" یکی از برندگان سال گذشته را به نام "فریزر استودارت" با موفقیت پیش‌بینی کرد.

"Clarivate" برای امسال شیمیدان‌های آمریکایی به نام "جان برکاو" (John Bercaw) و "رابرت برگمن" (Robert Bergman) را همراه با "جورجی شولپین" (Georgiy Shulpin) محقق روسی برای دریافت جایزه نوبل شیمی شایسته دانسته است.

به ادعای این موسسه، جایزه نوبل برای همکاری‌های انتقادی و موثر این گروه به عملکرد C-H به آنها اعطا خواهد شد. واکنشی که به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و کربن-هیدروژن را با کربن-کربن یا دیگر ترکیبات جایگزین می‌کند.

مهندس شیمی آمریکایی "جنس نورسکوف"  از دانشگاه استنفورد، یکی دیگر از افراد محتمل برای دریافت جایزه نوبل شیمی برای کار بنیادی او در کاتالیز ناهمگن است، که منجر به پیشرفت در سنتز آمونیاک و سلول‌های سوختی شده است.

"Clarivate" همچنین "تسوموتو میاساکا" (Tsutomu Miyasaka) از ژاپن، "نامگیو پارک" ( Nam-Gyu Park) از کره جنوبی و "هنری اسنیث" (Henry Snaith) از انگلستان را در این فهرست قرار داده است، که آنها ممکن است برای کشف "پروسکایت" (perovskite) و استفاده از آن در سلول‌های خورشیدی تقدیر شوند.

یک همکاری سه نفره متشکل از شیمی-فیزیکدان "پائدون آووریس" (Phaedon Avouris) و فیزیکدان "پائول مک‌ایون" (Paul McEuen) هر دو از آمریکا، و همچنین فیزیکدان هلندی "کورنلیس دکر" (Cornelis Dekker) به عنوان برنده‌های بالقوه جایزه نوبل فیزیک برای کار خود در نانوساختارهای کربن مطرح شده‌اند. با این حال، تحقیقات آنها راجع به نانولوله‌های کربن، گرافن و نانوروبان‌ها (رشته‌های گرافن) و کاربرد آنها در الکترونیک، موضوعی است که می‌تواند مستحق دریافت یک جایزه نوبل شیمی نیز باشد.

"ساموئل لرد"، نویسنده آمریکایی وبلاگ "دانشمند هر روزه" و محقق در دانشگاه کالیفرنیا معتقد است که نوبل شیمی ممکن است به "جنیفر دودنا"، "امانوئل چارپینتر" و "فنگ ژانگ" برای کارشان بر روی تکنولوژی ویرایش ژن (Crispr) برسد.

پژوهشگر دی.ان.ای به نام "کریستیانو گوتیرز" ( Crisanto Gutierrez) و زیست شناس مولکولی به نام "الکسیس ورجر" (Alexis Verger) نیز به عنوان یک گزینه محتمل دریافت جایزه نوبل شیمی برای کار در زمینه ویرایش ژن معرفی شده‌اند.

انجمن "سیگما شی" (Sigma Xi) که فهرستی از افراد حائز شانس برای دریافت جایزه نوبل را روی وبلاگ خود قرار داده، از خوانندگان خواسته تا از بین دو نامزد نهایی بگویند که کدام گزینه شانس بیشتری دارد:

"استنلی ویتینگهام" و "جان گودیناف"، مخترعان باتری لیتیوم-یون، یا پیشگامان شیمی بیواورگانیک؛ "هری گری" و "استفان لیپارد".

جایزه نوبل شیمی روز 4 اکتبر، دو روز بعد از اعطای جوایز پزشکی و فیزیولوژی و فردای اعلام برنده رشته فیزیک اعطا خواهد شد.