به گزارش خبرآنلاین،آلن دایر که عکس بالا را از این چشم‌انداز گرفته می‌گوید: «این کمان استیو از ۱۰:۴۵ شب پدیدار شد و تنها حدود ۲۰ دقیقه دوام آورد.» دایر ۶ عکس از این نما گرفت که با هم یک سراسرنمای ۳۶۰ درجه ساختند.

بینندگان آسمان شمال سال‌های سال بود که پدیدار شدن کمانی درخشان و گاهی رقصان را در میان شفق‌های معمولی گزارش می‌دادند. این پدیده به طور گسترده‌ای به نام "کمان پروتونی" خوانده می‌شد تا این که پژوهشگران پی بردند که پروتون هیچ ارتباطی با آن ندارد. از همین رو گروه "پیگران شفق آلبرتا" نامی تازه برایش برگزیدند: "Steve".

دایر نوشته: «به نظر می‌رسد ما در دشت‌های کانادا در جایگاه خوبی برای دیدن استیو هستیم، چرا که اغلب شفق‌های اصلی و معمولی را در شمال، و استیو را بالای سرمان، یا در جنوب می‌بینیم.»

هیچ کس از فیزیکِ پشت این کمان‌های بنفش آگاهی درستی ندارد. در زمان دیده شدن یکی از استیوهای پیشین، یکی از ماهواره‌های "سُوارم" سازمان فضایی اروپا یکراست از میان آن گذشت. داده‌ها نشان می‌داد که رودی از گاز به نسبت داغ به پهنای حدود ۲۵ کیلومتر، در جو بالایی زمین جریان داشته است.

دایر می‌گوید: «به نظر می‌رسد استیو به جای آن که از برخورد الکترون‌ها پدید بیابد، یک تابش گرمایی از جریان گاز داغ است. ولی ریشه و سرشت آن هنوز برای ما یک راز مانده است.»