"آونز لیک" یکی از قابل توجه‌ترین دریاچه‌هایی است که در حدود 130 مایلی شمال لس‌آنجلس، کالیفرنیا قرار دارد.
به گزارش ایسنا، این دریاچه که عمدتا خشک شده در "دره آونز"(Owens Valley) در میان کوه‌های "سیرا نوادا" و "اینیو" واقع شده و از دیرباز تاکنون توسط رودخانه "آونز" تامین شده است.
هزاران سال است که این دریاچه یکی از مهمترین مکان‌های توقف برای مهاجرت پرندگان آبزی و پرندگان ساحلی در غرب آمریکا است.
با این حال، در اوائل قرن بیستم، رودخانه "آونز" به
پایین‌ترین حد خود رسیده و مواد شیمیایی سمی و گرد و غبار به طور قابل
توجهی بر محیط زیست آن منطقه تاثیر گذاشت و زیستگاه مهم پرندگان را مختل
ساخت.
از سال 1999، برنامه‌ای برای احیای دریاچه وکاهش گرد و غبار
مانند مجموعه ای از تالاب ها، گسترش گیاهان بومی، توزیع رسوبات ماسه ای و
محدود کردن سیلاب های کم عمق باعث احیای مجدد این زیستگاه و محدود کردن
مشکلات گرد و غبار ایجاد شد.
دولت هزینه‌های بسیار سنگینی معادل 450 میلیون دلار برای
اتخاذ 8 روش در جهت مهار ریزگردها را پرداخت می‌کند. آنها هزینه‌های گزافی
را برای مهار ریزگردها پرداخت کرده و تا حدی به نتیجه رسیده اند.
در این برنامه از داده های ماهواره ای "لندست" که در سال‌های
1985 و 2010 به دست آمده بود، برای نظارت بر بازسازی و ضبط مناطقی که
آب‌های سطحی دریاچه‌ای که اخیرا خشک شده بود را پوشش می‌دهند، استفاده
می‌شود.
برخلاف بسیاری از دریاچه‌های خشک در منطقه "بیسین اند رینج" (Basin and Range Province)
که هزاران سال خشک بوده اند، آونز تا سال 1913 و زمانی که اکثر آب رودخانه
آونز به آبشار لس آنجلس منتقل شده و در 1926 باعث تخریب دریاچه آونز شد،
آب قابل توجهی داشت.
امروزه، برخی از جریان‌های رودخانه بازسازی شده و در حال حاضر
دریاچه دارای آب است. با این وجود، از سال 2013، این دریاچه بزرگترین منبع
آلودگی گرد و غبار در ایالات متحده است.
از دیگر نمونه‌های مشابه می‌توان به" گریت سالت لیک" اشاره کرد.
دریاچه نمک یوتا که در میان آمریکاییان به دریاچه نمک بزرگ(Great Salt Lake) مشهور است در شمال ایالت یوتا واقع شده و بزرگترین دریاچه نمک در نیمکره غربی است.
این دریاچه سی و هفتمین دریاچه بزرگ جهان به شمار رفته و یک
سال معمولی این دریاچه مساحتی بالغ بر ۱٬۷۰۰ مایل‌مربع (۴٬۴۰۰ مترکیلومربع)
را پوشش می‌دهد.
اگرچه این دریاچه به "دریای مرده آمریکا" مشهور شده اما
زیستگاهی برای میلیون‌ها پرنده بومی، میگوهای آب شور، آرتمیا، پرنده های
دریایی و پرندگان آبزی، از جمله بزرگترین جمعیت مرغ ویلسون در جهان است.
دریاچه "گریت سالت لیک" از بقایای دریاچه باستانی بزرگتری به نام دریاچه "بونه‌ویل" ( Bonneville) است.
دریاچه "بونه ویل" دارای 22400 مایل مربع (58000 کیلومتر مربع)، نزدیک
به اندازه دریاچه میشیگان امروز و تقریبا 10 برابر اندازه "گریت سالت لیک"
امروزی بوده است.
"بونه ویل" در عمق‌ترین نقطه 923 فوت (281 متر) است و بخش زیادی از یوتا و
بخش‌های کوچکی از آیداهو و نوادا را در طول دوره یخی دوره "پلیستوسن"(یکی
از دورهای زمین‌شناسی)تحت پوشش قرار داده است.
دریاچه "بونه ویل" تا حدود 16،800 سال پیش و در زمانی که بخش بزرگی از
دریاچه به "گذرگاه رد راک"(Red Rock Pass) در آیداهو سرازیر شد، وجد داشت.
باقیمانده دریاچه به دلیل آب و هوای گرم خشک شد و گریت سالت لیک، دریاچه
یوتا، دریاچه "سویر"(Sevier) و دریاچه راش را از خود باقی گذاشت.