جدیدترین پیشنهاد برای ماموریت بزرگ اکتشافی ناسا یک کوادکوپتر موسوم به "سنجاقک" است که می تواند اطراف بزرگ ترین قمر سیاره زحل یعنی تیتان پرواز کند.
پهپادها امروزه کارهای زیادی را روی زمین در دست گرفته اند بنابراین عجیب نیست که بزودی به سیارات دیگر نیز ارسال شوند. اکنون تیمی از آزمایشگاه فیزیک پایه دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا یک ماموریت مفهومی به نام سنجاقک را طراحی کرده اند که شامل یک کوادکوپتر دو تایی با سوخت رادیوایزوتوپ و قابلیت انجام چندین ماموریت بر روی قمر تیتان است.
طرح پیشنهادی سنجاقک یکی از 12 نمونه در حال توسعه برای انتخاب به عنوان چهارمین ماموریت برنامه مرزهای جدید ناسا است. این برنامه که از مارس 2013 آغاز شده، دانشمندان را به پیشنهاد ماموریت هایی ترغیب کرده که قرار است ناسا منابع مالی توسعه آن ها را تامین کند.
اولین ماموریت مرزهای جدید "نیو هواریزنر" (New Horizons) نام داشت که توانست به هدف اولیه خود یعنی رسیدن به پلوتو در سال 2015 دست یابد. دومین پروژه به نام "جونو" (Juno) یک ماموریت اکتشاف سیاره مشتری بود و سومی هم OSIRIS-Rex است که قرار است در سال 2018 یک سیارک را بررسی کرده و تا سال 2023 نمونه های آن را به زمین برگرداند.
ناسا سال گذشته یک رقابت را برای ارسال طرحهایی به منظور چهارمین ماموریت مرزهای جدید آغاز کرد. چندین دسته بندی برای این ماموریت پیشنهاد شده که از جمله آن ها، دستیابی به نمونه یک دنباله دار و بررسی سطح سیاره زهره است.
تیم آزمایشگاه فیزیک پایه دانشگاه جانز هاپکینز بر روی دسته بندی ماموریت گسترده تمرکز کرده اند که شامل بررسی قمرهای انسلادوس و تیتان در اطراف سیاره زحل است. جو کم جاذبه، متراکم اما آرام تیتان، آن را به هدفی عالی برای یک ماموریت سیاره ای مبتنی بر پرواز تبدیل می کند.
الیزابت ترتل، محقق اصلی ماموریت سنجاقک می گوید: "این نوعی از آزمایش است که نمی توانیم آن را در محیط آزمایشگاه انجام دهیم زیرا بازه های زمانی در آن وجود دارد. ترکیب مولکول های آلی غنی و آب مایع در سطح تیتان می تواند برای بازه زمانی بسیاری طولانی در این قمر ادامه داشته باشد. ماموریت سنجاقک برای بررسی نتایج آزمایشات تیتان در شیمی پریبیوتیک طراحی شده است."
جو نازک متراکم روی تیتان باعث می شود که نیروی خورشیدی یک منبع انرژ ناکارآمد برای ماموریت باشد از این رو سنجاقک از ژنراتور چند ماموریتی رادیوایزوتوپ-ترموالکتریکی (MMRTG) استفاده خواهد کرد که روی کاوشگر کنجکاوی در مریخ نیز به کار برده شده است. این امر به کوادکوپتر سنجاقک اجازه خواهد داد تا پروازهای طولانی مدت را در طول روز انجام داده و شبها خود را شارژ مجدد کند.
تحرک هوایی سنجاقک به میزان زیادی تنوع نمونه ها و سنجشهای قابل جمع آوری را افزایش می دهد. این طرح برآورد کرده که این کوادکوپتر در یک پرواز یک ساعته می تواند بیش از 10 یا 20 کیلومتر را سفر کند. این بدان معنی است که سنجاقک در یک ماموریت دو ساله می تواند وسعت قابل توجهی از قمر تیتان را بررسی کند. این پهپاد در یک پرش خود می توند بیشتر از آنچه ماموریت کنجکاوی طی چهار سال در مریخ سفر کرده، طی کند.
با تسریع اخیر فناوریهای پهپاد و کواکوپتر در زمین، ناسا به استفاده از این دستگاهها در پروژه های خارج از زمین علاقه نشان داده است. مرکز تحقیقات لانگلی چندی پیش از یک طرح پیش ساخت برای یک پهپاد رونمایی کرد که می تواند مسافت های وسیعتری را روی مریخ بررسی کند. همچنین یک دستگاه پهپاد مانند دیگر موسوم به Titan Aerial Daughtercraft برای ماموریت در قمر تیتان پیشنهاد شده است.
سنجاقک جانز هاپکینز یک پروژه اکتشاف پهپادی دیگر است که برای سازمان فضایی ناسا ارائه شده است. این سازمان اکنون در حال ارزیابی چندین پیشنهاد ماموریت برای پروژه بعدی مرزهای جدید است و تا پایان سال 2017 سرمایه گذاری بیشتر خود را بر روی مطالعات مفهومی یا یک یا چند طرح پیشنهادی ارسالی اعلام خواد کرد. ماموریت نهایی تا اواسط سال 2019 تصمیم گیری شده و تا سال 2025 پرتاب خواهد شد.
منبع: خبرآنلاین