"سازمان فضایی آمریکا (ناسا)" در همکاری با شرکت "لاکهید مارتین" موفق شد سامانه‌های نسل جدید فضاپیمای سرنشین‌دار "اوریون" را راه‌اندازی کنند.
به گزارش ایسنا وبه نقل از گیزمگ، سامانه‌های نسل دوم کپسول‌های "اوریون"(Orion) که اولین سری سرنشین‌دار این فضاپیما محسوب می‌شود، با موفقیت راه‌اندازی شد.
در این راه‌اندازی اولیه در مرکز تست تجهیزات پایگاه فضایی "کندی"(Kennedy) و مرکز عملیاتی "نیل آرمسترانگ"(Neil Armstrong) انجام شده است.
در این راه‌اندازی برای اولین بار تمام سامانه‌های رایانه‌ای و تجهیزات مربوط به تامین نیروی نسل دوم کپسول اوریون به طور کامل به هم متصل شده و تست شدند.
این راه‌اندازی بخشی از پروژه آماده‌سازی فضاپیمای اوریون برای ماموریت فضایی سه‌هفته‌ای در سال 2019 است که البته بدون سرنشین خواهد بود.
قرار است در این ماموریت فضاپیمای اوریون 64 هزار کیلومتر فراتر از مدار ماه برود و در این پرواز بسیاری از قابلیت‌های پروازی و سامانه‌های جزئی‌تر که در ماموریت‌های سرنشین‌دار مورد نیاز هستند، تست شوند.
این تست بدون سرنشین با توجه به حساسیت سامانه‌های کامپیوتری فضاپیما بسیار ضروری است زیرا 480 میلیون دستور در هر ثانیه باید بوسیله آنها پردازش شده و هزاران دستور و روال اجرایی در حالی که دیگر بخش‌های فضاپیما در حال کنترل است، می‌بایست در محیط سرشار از اشعه فضا، اجرا شوند.
به علاوه در این ماموریت قابلیت صفحه‌های خورشیدی این فضاپیما برای نیرورسانی به تجهیزات مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
در راه‌اندازی اولیه انجام شده توسط ناسا، رایانه‌های مدیریت فضاپیما به سامانه‌های نیرودهی و داده‌ای متصل شدند و مهندسان نحوه برقراری ارتباط بین این بخش‌ها و اجرای دستورات را مورد ارزیابی قرار دادند.
در طول دو تا سه ماه آینده حدود 55 مولفه مربوط به سامانه خلبانی این فضاپیما به آن اضافه شدند و مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
"مراک کراسیچ"(Mark kirasich) مدیر پروژه اوریون گفت: این مرحله، سلامتی و وضعیت رایانه‌های مرکزی فضاپیمای اوریون را مشخص کرد و ما آماده تست قسمت‌های اولیه دیگر و بخش‌های مختلفی هستیم که در آینده اضافه می‌شوند.
وی افزود: در این تست تمام بخش‌ها به خوبی تست شدند و ارتباط آنها به طور کامل برقرار شد که این موفقیت گامی بزرگ در پیشبرد و تکمیل فضاپیمای اوریون برای ماموریت‌های انسانی در اعماق فضا محسوب می‌شود.
اوریون در لغت به معنی شکارچی است و جدیدترین فضاپیمای ناسا برای حمل انسان به فضا و اکتشافات دور دست از جمله سیاره مریخ محسوب می‌شود.
مراحل اجرایی این فضاپیما پس از اتمام پروژه شاتل و بازنشستگی ناوگان شاتل کلید خورد و نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین خود را در ۵ دسامبر ۲۰۱۴ با موفقیت انجام داد.
این فضاپیما مانند فضاپیمای آپولو از یک کپسول حامل فضانوردان تشکیل شده است که می‌تواند به فضای ماورا زمین به اکتشاف در سیارات دیگر و همچنین سیارکها بپردازد و پس از آن با فرود به زمین به وسیله چتر نجات در اقیانوس سقوط کند.