محققان دریافتند الماس‌های گرانبها از سطح نپتون و اورانوس به آرامی وارد لایه‌های زیرین این سیاره‌ها می‌شوند تا هسته جامد آن‌ها را بپوشانند.
گروهی از محققان انگلیسی، آمریکایی و آلمانی، شرایط درون سیارات یخی منظومه شمسی را شبیه‌سازی سازی کرده و نحوه تشکیل الماس در این سیارات را بررسی کردند.
همواره تصور بر این بوده است که در سیارات نپتون و اورانوس فشار بسیار زیاد موجب فشردگی اتم‌های کربن در اتمسفر و تشکیل الماس می‌شود و احتمالا در این سیاره‌ها باران‌هایی از جنس الماس می‌بارد؛ اما تا کنون هیچ کس قادر به مشاهده این فرآیند نبوده است.
محققان در این آزمایش برای تولید باران از یک صفحه پلی استیرن استفاده کردند که مقدار کربن موجود در آن مشابه اتمسفر اورانوس و نپتون است. سپس این صفحه را با استفاده از امواج صوتی بمباران کردند تا شرایط فشار موجود در سیارات مذکور شبیه‌سازی شود. پلی استیرن در واقع متان موجود در سیارات خارجی منظومه شمسی را شبیه سازی می‌کند که تراکم زیاد آن در سیاره نپتون علت اصلی رنگ آبی این سیاره است.
در این آزمایش تقریبا تمام اتم‌های کربن فشرده شد و به الماس‌هایی با قطر چند نانومتر تبدیل شدند. محققان معتقدند الماس‌هایی که در اورانوس و نپتون تشکیل می‌شود، بسیار بزرگ‌تر هستند و وزن آن‌ها به میلیون‌ها قیراط می‌رسد.
برای مشاهده این الماس‌های کوچک محققان از قوی ترین دستگاه اشعه X موجود در جهان استفاده کردند که در اختیار دانشگاه استنفورد قرار دارد.
به اعتقاد محققان در طول هزاران سال این الماس ها از سطح سیارات به لایه‌های زیرین وارد می‌شوند و با عبور از لایه‌های یخی، دور هسته سیاره جمع می‌شوند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Geoscience منتشر شده است.
منبع: ایرنا