واقعیت اینست که صفحه ی بسیاری از کهکشان ها به نازکی صفحه ی کهکشان NGC ۵۸۶۶ که در این تصویر می بینید است، ولی ما همه ی آن ها را از لبه نمی بینیم. یکی دیگر از کهکشان هایی که از چشم انداز زمین، از لبه دیده می شود کهکشان راه شیری خودمان است.

NGC ۵۸۶۶ که از رده ی کهکشان های عدسیگون (یا عدسی) است، شمار فراوانی رگه های پیچیده ی گرد و غبار دارد که سرخ و تیره دیده می شوند، در حالی که ستارگان درخشان درون صفحه اش رنگی آبی به زمینه ی آن افزوده اند. این صفحه ی آبی فام پر از ستارگان جوان، از رگه ی غبار هم کشیده تر است و از دو سوی قرص بسیار نازک کهکشان بیرون زده. ستارگان پیرتر و سرخ تر درون کوژی کهکشان (برآمدگی مرکزی) هم ته رنگی نارنجی به این کوژی داده اند.

NGC ۵۸۶۶ تقریبا هم جرم کهکشان راه شیری است ولی نور برای پیمودن قطر آن نیاز به زمانی حدود ۶۰ هزار سال دارد، تقریبا ۳۰ درصد کمتر از زمانی که نور برای پیمودن قطر کهکشان راه شیری باید بپیماید.

به طور کلی قرص بسیاری از کهکشان ها بسیار نازک است زیرا گازی که آن ها را پدید آورده به هنگام چرخش کهکشان به گرد مرکز گرانِش با هم برخورد کرده و فشرده شده اند.

کهکشان NGC ۵۸۶۶ حدود ۵۰ میلیون سال نوری از زمین دور است و در راستای صورت فلکی اژدها دیده می شود.