این توده از گاز هیدروژن تشکیل شده -ماده ای که ستارگان تازه از آن ساخته می شوند- و پنج برابر بلندتر از قطر خود آن کهکشان است.
کهکشان جلویی در این تصویر NGC ۴۵۶۹ از خوشه ی دوشیزه است. رشته های سرخ فامی که در سمت راستش کشیده شده گاز هیدروژنیست که از آن گرفته شده. این دنباله ی گازی هم ارز ۹۵ درصد ذخیره ی گازیست که این کهکشان برای تغذیه ی ستاره زایی هایش نیاز دارد. این تصویر در اندازه ی بسیار بزرگ تر (۳.۸ مگ)
این کشف به دست یک گروه بین المللی از دانشمندان به رهبری دکنر الساندرو بوسلی از آزمایشگاه اخترفیزیک مارسی فرانسه انجام شد و گزارش آن در نشریه ی Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
به گفته ی لوکا کورتیزه، اخترشناس مرکز بین المللی پژوهش های اخترشناسی رادیویی (ICRAR) و یکی از اعضای گروه پژوهشی، دانشمندان مدت ها پیش پی برده بودند که گاز درون کهکشان NGC ۴۵۶۹ کمتر از چشمداشت هاست ولی نتوانسته بودند بفهمند این گاز کجا رفته.
کورتیزه می گوید: «ما هیچ رد و نشانه ی روشنی از دسترفت مستقیم گاز این کهکشان نداشتیم. اکنون به کمک این رصدهای تازه، برای نخستین بار حجم غول آسایی از گاز را دیده ایم که در پشت سر این کهکشان جریان پیدا کرده.»
وی می افزاید: «چیزی که بسیار دیدنی است اینست که اگر جرم این جریان را اندازه بگیریم به همان مقدار گازی می رسیم که قرص این کهکشان کم دارد.» در واقع دنباله ی گازی NGC ۴۵۶۹ هم ارز ۹۵ درصد ذخیره ی گازیست که این کهکشان برای تغذیه ی ستاره زایی هایش نیاز دارد.
کهکشان NGC ۴۵۶۹ یا ام۹۰ عضو خوشه ی دوشیزه است، گروهی از کهکشان ها در فاصله ی ۵۵ میلیون سال نوری کهکشان راه شیری.
این کهکشان دارد با سرعت نزدیک به ۱۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه در دل خوشه جابجا می شود و به گفته ی دکتر کورتیز، همین حرکت است که باعث بیرون کشیده شدن گازهای آن شده.
وی می گوید: «ما می دانیم که خوشه های کهکشانی بزرگ انباشته از گازهای داغند. از همین رو هنگامی که یک کهکشان وارد خوشه می شود، فشار همه ی این گازها را حس می کند، مانند زمانی که باد به صورتمان می خورد و فشار آن را حس می کنیم، و این فشار می تواند مواد را از کهکشان بیرون بکشد.»
[این فرایند که به نام "فشار برخوردی تهی کننده" (فشار رَم، ram-pressure) شناخته می شود، یک نیروی پَسار (drag force) است که بر اجسامی که در یک شاره حرکت می کنند وارد می شود- م]
این کشف هنگامی انجام شد که گروه پژوهشی برای این که بتوانند NGC ۴۵۶۹ را به مدتی طولانی تر از گذشته مشاهده کنند، یک دوربین ابَر-حسمند را روی تلسکوپ کانادا-فرانسه-هاوایی (CFHT) نصب کردند.
دکتر کورتیزه می گوید: «... این بسیار هیجان انگیز است زیرا هدف ما تنها این بود که درخشان ترین کهکشان مارپیچی خوشه ی دوشیزه را بررسی کنیم.»
«ما از چیزی که دریافتیم شگفت زده شدیم--- این واقعا امیدوارکننده است زیرا بدین معناست که نمونه های دیگری را نیز در بسیاری از حوشه های کهکشانی پیدا خواهیم کرد.»