یک ریاضیدان آلمانی با متصلکردن بیش از دو هزار فریم عکس حاصل از پنجمین پرواز فضاپیمای "جونو" بر فراز مشتری، ویدیویی خلق کرده که دیدگاههای جالبی درباره بزرگترین سیاره منظومه شمسی در اختیار دانشمندان میگذارد.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلیمیل، در ماه مارس، فضاپیمای جونو ناسا طی پروازی موسوم به Perijove 5 به فاصله دو هزار و 700 مایلی ابرهای فوقانی سیاره مشتری رسید.
"گرالد آیشتاد"(Gerald Eichstaedt)، ریاضیدان آلمانی، با استفاده از مشاهدات دوربین"جونوکم"(JunoCam) متعلق به سامانه جونو این فیلم بسیار جالب را خلق کرده که سیاره مشتری را از تمامی زوایا نشان میدهد و زیبایی این غول گازی عظیم را به نمایش میگذارد.
ساخت این فیلم 60 ساعت زمان برده است. این فیلم پرواز جونو را از دیدگاه خود این فضاپیما نشان میدهد و از تصاویر PJ-05 و دادههایSPICE نیز استفاده میکند. محصول نهایی با استفاده از دو هزار و 703 فریم ایجاد شده است.
این ویدیو تعدادی از جالبترین ویژگیهای این سیاره عظیم از جمله توفانهای نابهنجار را نشان میدهد که عرضشان به هزار و 400 کیلومتر یعنی به اندازه طول کشور ژاپن میرسد.
"سئان دوران"(Seán Doran) فیلمساز و انیمیشنساز، این فیلم را از اینترنت دانلود کرد و چندین فریم و همچنین موسیقی به آن افزود.
هفته گذشته جونو تصاویر زیبایی از مشتری مخابره کرد که اسرار جدیدی درباره جو و بخش داخلی این سیاره را به نمایش گذاشتند و این تصاویر، تصورات پیشین درباره این سیاره گازی عظیم را به چالش کشیدند.
جونو در سال 2011 به فضا پرتاب شد و سال گذشته میلادی نخستین مدارگردیاش را آغاز کرد؛ این سامانه به خاطر مدار بسیار بیضویاش به دانشمندان این شانس را داد که مشتری را از دید جدیدی نگاه کنند.
مدار جونو طوری است که فضاپیما از روی قطبهای سیاره عبور میکند و به داخل فضای پنج هزار کیلومتری ابرهای فوقانی آن شیرجه میزند.
ناسا در بیانیهای این سیاره را جرم کیهانی عظیم، توفانی و پیچیدهای توصیف کرد که با آنچه دانشمندان تصور میکردند، بسیار فاصله دارد.
با داشتن توفانهایی با عرض صدها کیلومتر و به همراه سامانههای آب و هوایی غیرقابل شناسایی، قطبهای مشتری شباهتی به ناحیه استوایی آن ندارد؛ ناحیه استوایی به خاطر وجود رگهها و "نقطه سرخرنگ بزرگ" توفانمانندش فورا قابل شناسایی است.
فضاپیمای جونو همچنین دادههای مهمی درباره میدانهای مغناطیسی چرخان مشتری را آشکارسازی میکند که دهها برابر قویتر از میدانهای مغناطیسی زمین هستند. این امر به درک ساختار جو این سیاره و این که آیا هسته آن جامد است یا خیر، کمک میکند.