به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، در حال حاضر رباتهای این برنامه در اطراف سیاره سرخ یا روی سطح آن در گردش هستند. برخی از پروژهها بر ساختار و ترکیب مریخ تمرکز دارند و سایرین به دنبال نشانههایی از حیات هستند.
کارشناسان معتقدند با ارتقای درک دانشمندان از این سیاره، ماموریتهای بسیار زیاد دیگری در راه خواهند بود.
در اینجا به شرکتها و کشورهایی که در این برنامه شرکت دارند، اشاره شده است:
آمریکا: در سال 2018 ناسا احتمالا فرودگر InSight خود را پرتاب خواهد کرد و دو سال بعد، کاوشگر مارس 2020 را برای اثبات وجود نشانههای حیات در گذشته مریخ ارسال میکند. این سازمان همچنین قصد دارد یک مدارگرد چندمنظوره فوق پیشرفته را در دهه 2020 به این سیاره بفرستد.
اروپا: آژانس فضایی اروپا و روسیه با همکاری هم در حال ساخت پروژه دو مرحلهای "اگزومارس" به دنبال حیات در مریخ هستند. مرحله اول شامل یک مدارگرد ردیاب متان و یک ماژول فرودگر است که در ماه اکتبر به سیاره سرخ خواهد رسید. مرحله دوم نیز که در سال 2020 ارسال خواهد شد، یک کاوشگر مجهز به مته است.
چین: مقامات این کشور قصد دارند یک کاوشگر را تا سال 2020 به مریخ ارسال کنند. آنها همچنین قصد برنامههایی برای جمعآوری نمونه از این سیاره و بازگرداندن آنها به زمین تا حدود 2030 دارند.
هند: فضاپیمای ماموریت مدارگرد ماه مانگالیان در سپتامبر 2014 به کار مشغول شد. سازمان تحقیقات فضایی هند همچنین با ناسا در حال بررسی برای ارتقای همکاریها بین دو ملت برای اکتشاف مریخ هستند.
ژاپن: سازمان اکتشاف هوافضای ژاپن اکنون در حال برنامهریزی برای پرتاب ماموریتی به یکی از قمرهای مریخ یعنی فوبوس و دیموس است تا نمونههای آنها را به زمین بازگرداند. فرود بر روی این قمرها برای دهه 2020 برنامهریزی شده است.
امارات متحده عربی: این کشور خاورمیانهای قصد دارد یک مدارگرد مریخ را در سال 2020 توسط ژاپن به فضا ارسال کرده و ارتباط بین آبهوای کنونی و قدیم سیاره را بررسی کند.
شرکت اسپیسایکس: به گفته الون ماسک، رئیس شرکت اسپیسایکس، شرکت وی تا سال 2018 یک فضاپیمای بدون سرنشین دراگون را به مریخ ارسال خواهد کرد تا راه را برای سفر انسان به این سیاره تا سال 2025 هموار کند.
به گفته جیمز کاروین، دانشمند ارشد ناسا، برنامه مریخ یک رقابت نیست بلکه نمایشی از علاقه جهانی به مرزهای مریخ برای گسترش تصور بشریت و قابلیتهای فنی برای تصرف آن است.