به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، این سیاهچاله های غول‌پیکر در مرکز بیشتر کهکشان‌ها از جمله راه‌شیری وجود دارند و نقش مهمی در شکل‌گیری و تکامل آن‌ها ایفا می‌کنند.
تاکنون ستاره‌شناسان موفق نشده‌اند به یک نظریه جامع در مورد فرآیندی که منجر به تولید ابرسیاهچاله ها شده، دست یابند. نظریه‌های پیشرو بر این اساس هستند که شکل‌گیری سیاهچاله‌ها در نتیجه فروپاشی نسل اول ستارگان باستانی عظیم بوده یا اینکه احتمالا یک برخورد بین دو ستاره در یک خوشه ستاره‌ای بزرگ باعث ایجاد آن شده است.
هر کدام از این نظریه‌ها به امواج گرانشی ختم می‌شوند که یک امضای توده‌ای خاص در آن رویداد به جا گذاشته است.
تحقیق جدید محققان دانشگاه دورهام از داده های هر دو نمونه تایید شده امواج گرانشی استفاده کرد و آن‌ها را در یک شبیه‌سازی رایانه‌ای موسوم به پروژه EAGLE قرار دادند که توسط یک شبیه‌سازی طراحی شده برای محاسبه سیگنال موج گرانشی اجرا می‌شد. این پروژه در حقیقت تلاشی برای ساخت یک شبیه‌ساز دقیق و پایدار از فرآیندهای بزرگ در حال اجرا در کیهان است.
نتایج نشان می‌دهد که مشاهدات آینده امواج گرانشی مانند ماموریت الیزا (eLISA) می‌توانند کوچکترین موج‌ها را در بافت فضازمان که تقریبا سالی دو بار توسط رویدادهای شدید کیهانی ایجاد می‌شوند، شناسایی کنند. الیزا شامل سه فضاپیمای جداگانه خواهد بود که در هماهنگی کامل برای ایجاد یک تداخل‌سنج لیزری مشاهده ابزار لیگو که نخستین بار امواج گرانشی را کشف کرد، کار می‌کنند.
فضاپیماهای الیزا که قرار است در سال 2034 پرتاب شوند، در یک آرایش مثلثی شکل به دور خورشید گردش کرده و تداخل‌سنج بزرگی به اندازه 250 هزار برابر آشکارسازهای زمینی ایجاد خواهند کرد.
این فناوری که نسخه اولیه آن اخیرا توسط ماموریت مسیریاب الیزا آزمایش شده، به شناسایی امواج فرکانس پایین خواهد پرداخت که در پی برخورد سیاهچاله‌های عظیم تولید شده‌اند.
ستاره‌شناسان با بررسی دامنه و فرکانس امواج شناسایی شده توسط ماموریت‌هایی مانند الیزا می‌توانند جرم اولیه تولیدکنندگان نخستین ابرسیاهچاله‌ها را که تصور می‌شود 13 میلیارد سال قبل شکل گرفته باشند، تعیین کنند. در آن زمان، نظریه کنونی که دقیق‌ترین ارتباط را با داده‌های امواج گرانشی دارد، ممکن است به نظریه منشا اصلی برای ساخت ابرسیاهچاله‌ها تبدیل شود.