در میدان دید این تصویر تلسکوپی باکیفیت دو کهکشان درخشان به چشم می خورد: کهکشان مارپیچی میله ای NGC ۵۱۰۱ (بالا سمت راست) که درست از روبرو دیده می شود، و سامانه ی NGC ۵۰۷۸ که آن را تقریبا از لبه می بینیم. دوری زاویه ای این دو در آسمان سیاره ی زمین حدود ۰.۵ درجه یا تقریبا برابر با قطر زاویه ای ماه کامل است.

هر دو کهکشان با فاصله ی برآوردی ۹۰ میلیون سال نوری از زمین، نزدیک مرزهای صورت فلکی دراز و کشیده ی مار باریک جای داشته و از نظر اندازه با کهکشان بزرگ راه شیری خودمان همسانند. در حقیقت اگر فاصله ی این دو کهکشان از زمین یکسان بود، جداییشان از یکدیگر تنها حدود ۸۰۰ هزار سال نوری می شد، یعنی از نصف فاصله ی کهکشان راه شیری تا کهکشان آندرومدا هم کمتر.

کهکشان NGC ۵۰۷۸ در حال بر هم کنش با همدم کوچک تر از خودش به نام IC ۸۷۹ است، همان کهکشانی که درست زیر و سمت چپ هسته ی درخشان کهکشان بزرگ تر دیده می شود.

چندین کهکشان دورتر هم در گوشه و کنار این چشم انداز رنگارنگ کیهانی به چشم می خورند. شماری از آن ها حتی از پشت قرص رونمای NGC ۵۱۰۱ هم دیده می شوند. ولی ستارگان درخشان با تیزی های پراش، همگی در پیش زمینه جای دارند و عضو کهکشان خودمانند.

منبع : یک ستاره در هفت اسمان http://1star-7skies.blogspot.com/2016/05/ngc-5078.html