دانشمندانی که منشا کهکشان ما را شناسایی می‌کنند، می‌توانند این احساس را داشته باشند که باستان شناسان، کیهان هستند و بلوک‌های سازنده کهکشان ما در روزهای اول آن را کشف و شناسایی می‌کنند.

یکی از راه‌هایی که ستاره شناسان می‌توانند درک بهتری از بنیان و اساس منظومه شمسی پیدا کنند، مشاهده ستاره‌های خیلی قدیمی مانند ستاره‌های کوتوله سفید است که بقایای بسیار متراکم ستارگانی هستند که زمانی پرجرم بوده‌اند.

تلسکوپ فضایی هابل تصویری از مجموعه‌ای از این بناهای کهکشانی را در فاصله ۲۶ هزار سال نوری از زمین ثبت کرده است.

در این تصویر بقایای اولیه از ستارگانی دیده می‌شود که در یک مقیاس زمانی کیهانی به سرعت و در کمتر از ۲ میلیارد سال شکل گرفته‌اند.

ناسا اعلام  کرد: از آنجایی که ما مکان این ستاره‌های کوتوله سفید را میدانیم، میتوانیم بگوییم که این ستاره‌ها در مقایسه با بقیه کهکشان‌ها چه قدر سریع و دور حرکت می‌کنند.

کوتوله سفید گونه‌ای از اجرام فضایی است.  ماده تشکیل‌دهنده کوتوله‌های سفید به اندازه‌ای به هم فشرده‌است که یک فنجان از آن صدها تن وزن دارد. کوتوله‌های سفید، که تعدادشان در کهکشان ما نسبتاً زیاد است، آخرین مرحله تکامل بسیاری از ستاره‌ها هستند. ستاره‌هایی که جرم‌شان تقریباً معادل جرم خورشید یا کمتر از آن است، به احتمال زیاد همگی به کوتوله سفید تبدیل می‌شوند.