چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با صورت فلکی جبار، زیبای شب‌های پاییز، زمستان و بهار، آشنا نباشد؟

جبار یا شکارچی، یکی از ساده‌ترین صورت‌های فلکی برای تشخیص در آسمان می‌باشد.

این نمای دیجیتال، که حاصل نوردهی بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از آسمان را برای شما آشکار نماید.

پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، ابط‌الجوزا (شبان‌شانه)، یک غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.

ابط‌الجوزا که یکی از ده ستاره‌ی پرنور آسمان می‌باشد، با نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ جبار، به خوبی قابل تشخیص است.

لکن، نمی‌شود رجل‌الجبار، این ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود. هم‌چنین، ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.

در میانه‌‌ی خط واصل رجل‌الجبار و ابط‌الجوزا، به سه ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، کمربند صورت فلکی شکارچی را تشکیل می‌دهند. هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 سال نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی ابرهای میان‌ستاره‌ای در صورت فلکی جبار هستند.

اما، آن‌چه که جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این صورت فلکی، سحابی جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال تولد است.

پس از سحابی جبار، شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این صورت فلکی کشف شد؛ بلی، حلقه‌ی بارنارد، که گویی سحابی جبار و ستارگان کمربند شکارچی را، به آغوش کشیده است.

علاوه بر این دو سحابی نشری، صورت فلکی شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.

جالب است بدانید، سَرهای زیادی نیز، در تسخیر این صورت فلکی قرار گرفته‌اند؛ سحابی سر اسب، سحابی سر میمون و سحابی سر جادوگر، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.