تا به حال صورت نگرفته بود، اما با این دستور که "شما باید فرود بیایید"، پنجاه سال پیش، دو نفر از فضانوردان آپولو11، نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، برای اولین‌بار، مجاب به انجام آن شدند.

لحظات به سختی می‌گذشت؛ چرا که محل فرود پر شده بود از تخته‌سنگ‌های کوچک و بزرگ!

به یک‌باره، یک سراشیبی که به دهانه‌ای برخوردی منتهی می‌گشت، از دور نمایان گردید.

آرمسترانگ، خوب می‌دانست که نباید فضاپیما، بیش‌تر از این سوخت مصرف کند؛ پس با خون‌سردی تمام، ماه‌نشین را در منطقه‌ای صاف که برای فرود مناسب به نظر می‌رسید، به ماه نشاند!

هشدارهای مرکز کنترل مأموریت به اوج خود رسیده و در حالی‌که، تنها برای چند دقیقه، سوخت باقی مانده بود، آرمسترانگ با کمک آلدرین، توانستند، "عقاب" را به سلامت در یک محل امن فرود بیاورند.

برای مردمی که در سرتاسر دنیا به صورت زنده و مستقیم این مراحل را دنبال می‌کردند، چه حسی از این بالاتر بود که بشنوند:

"عقاب فرود آمد."

غروری بزرگ، افتخاری بی‌نهایت و یک شادمانی وصف‌ناشدنی برای همه‌ی آن‌هایی بود که فهمیدند، برای اولین‌بار بر روی ماه قدم نهادیم.

در این ویدیو که از لحظه‌ی فرود تهیه شده، به طور هم‌زمان، مکالمه‌ی بین فضانوردان و مرکز کنترل مأموریت را خواهید شدنید، نمایی که فضانوردان مستقر در ماه‌نشین می‌دیدند را خواهید دید، و تمام اطلاعات لازم برای فرود عقاب را مشاهده خواهید کرد.

و در پایان، پانارومایی که از محل فرود ماه‌نشین دیده می‌شد، به نمایش در می‌آید.

تنها چند ساعت بعد، صدها میلیون نفر در سرتاسر کره‌ی زمین، یک‌دیگر را به آغوش کشیده، و از این‌که به عنوان یک گونه‌ی متحد می‌توانستند راه رفتن انسان بر روی ماه را ببینند، به خود می‌بالیدند.