نمای نزدیک از سحابی روح مشتری، چنان می‌نماید که گویی ستاره‌ای شبیه خورشید را، پس از مرگش کفن‌پیچ کرده‌اند!

اما آن‌چه در این تصویر تلسکوپی، با میدان‌دید باز و عمیقش پیدا است، هاله‌ی کم‌تر دیده‌‎شده‌ای از یک سحابی سیاره‌نمای فوق‌العاده زیبا می‌باشد.

سحابی سیاره‌نمای روح مشتری که در بالا سمت چپ تصویر دیده می‌شود، در میان ستاره‌های کهکشان راه‌شیری، در صورت فلکی شجاع جای گرفته است. در این نما، کهکشان‌های دوردست نیز، در پس‌زمینه‌ی تصویر، کاملاً مشهود‌اند.

شدت تابش فرابنفش ستاره‌ی کوتوله‌ی سفید واقع در مرکز این سحابی، آن‌چنان بالاست که می‌تواند باعث دیده شدن هاله‌ی وهم‌آلود آن در نور مرئی گردد.

آن‌چه که باعث می‌شود، NGC3242، یک سحابی سیاره‌نما نامیده شود، شکل متقارن این سحابی است (که گویی بر گرد ستاره‌ی میزبان خود می‌چرخد).

احتمالاً، مدت‌ها قبل از آن که این سحابی سیاره‌نما به وجود بیاید، فعالیت ستاره در مرحله‌ی غول سرخ خود، باعث ایجاد هاله‌ای کم‌نور، اما بزرگ‌تر، در اطراف آن شده است.

قطر این سحابی، چیزی در حدود یک سال نوری است؛ اما فاصله‌ی آن از ما، (که به اشتباه، 4500 سال نوری در متن اصلی آورده شده!)، بین 1400 تا 2500 سال نوری تخمین زده می‌شود.

ابرهای نازکی که در سمت راست تصویر جای دارند، احتمالاً گازهایی میان‌ستاره‌ای هستند، که به صورتی کاملاً اتفاقی در نزدیکی این کوتوله‌ی سفید واقع شده و با انرژی گرفتن از تابش فرابنفش آن، شروع به درخشش نموده‌اند.