بزرگ، روشن، مارپیچی زیبا؛  مسیه106، حاکم مطلق این چشم‌انداز کیهانی است.

 این تصویر عریض تلسکوپی که میدان‌دیدی در حدود دو درجه (قوسی) دارد، به محدوده‌ای از صورت فلکی سگ‌های شکاری (تازی‌ها) می‌نگرد که نزدیک به دسته‌ی ملاقه‌ی بزرگ (یا همان صورت فلکی دب اکبر) قرار گرفته است.

مسیه106، که با نام، NGC4258، نیز شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین عضو گروه کهکشانی تازی‌ها-دو بوده و با فاصله‌ای معادل 23.5 میلیون سال نوری از ما، قطری برابر با 80 هزار سال نوری دارد.

برای کهکشانی دوردست هم‌چون مسیه106، اندازه‌گیری فاصله‌اش از طریق دنبال کردن میزان قابل توجه مِیزر (انتشار لیزری مایکروویو) آن، امکان‌پذیر است.

در اتفاقی بسیار نادر، اما طبیعی، این انتشار میزری، توسط مولکول‌های آب موجود در ابر مولکولی اطراف هسته‌‌ی فعال کهکشان مسیه106، تولید می‌شود.

NGC4217، کهکشان مارپیچی شاخص دیگری در تصویر است، که تقریباً از لبه‌اش دیده شده، و در پایین سمت راست مسیه106 (گوشه‌ی تصویر) قرار دارد.

فاصله تا این کهکشان کم‌تر شناخته‌شده، چیزی در حدود 60 میلیون سال نوری تخمین زده می‌شود.