19 ژوئن 2019 برابر با 29 خرداد 1398.
میدان مغناطیسی مرکز کهکشان راه‌شیری به چه چیز
شبیه است؟
برای این منظور، رصدخانه‌ی سوفیای ناسا، که توسط
یک هواپیمای تغییریافته‌ی بوئینگ 747 حمل می‌شود،
با ابزاری به نام، HAWC+، از محدوده‌ی
مرکزی کهکشان، اقدام به تصویر‌برداری نمود.
این ابزار، می‌تواند، با استفاده از رصد نور
مادون قرمز قطبی‌شده‌ای که توسط دنباله‌هایی از ذرات گرد و غبار در حال چرخش در
راستای میدان مغناطیسی، ساطع می‌شود، خاصیت مغناطیسی آن ناحیه را نقشه‌برداری کند.
هم اکنون، در مرکز کهکشان راه‌شیری، یک سیاه‌چاله‌ی
ابرپرجرم وجود دارد که به بلعیدن گاز ستاره‌های نابودشده سرگرم است.
با این حال، نرخ جذب سیاه‌چاله‌ی کهکشان ما، در
مقایسه با سیاه‌چاله‌های مرکزی کهکشان‌های فعال، پایین بوده و سیاه‌چاله‌ای نسبتاً
آرام به حساب می‌آید.
دلیل این ادعا با توجه به این تصویر ویژه آن‌طور
بیان می‌شود که، احتمالاً میدان مغناطیسی محیط، گازها را به سمت سیاه‌چاله هدایت کرده
و باعث تولید نور در اطراف آن می‌شود. و یا، گازها را با حفظ جهت چرخش، وادار به
قرار گرفتن در قرص برافزایشی سیاه‌چاله کرده، که منجر به افت فعالیت آن، هرچند
موقتی، می‌گردد.
با بررسی‌های بیش‌تر در این تصویر ویژه، که می‌تواند
تلفیق سورئالی از هنر رنگ‌آمیزی ایمپاستو و دانش اخترفیزیک گرانشی باشد، می‌شود
جزئیات بیش‌تری را از میدان مغناطیسی درون و بیرون حقله‌ی غبار اطراف سیاه‌چاله‌ی
مرکزی کهکشان راه‌شیری، با نام (کمان) قوس-اِی*، به دست آورد.
