به این ابر کیهانی که با نام ان‌جی‌سی 281 دسته بندی شده است نگاه کنید، احتمالاً ظاهر این سحابی باعث شده تا ستاره های خوشه باز آی‌سی 1590 را نبینید.

ستاره های پرجرم و جوان این خوشه ستاره‌ای که درون سحابی قرار دارد، به سحابی، قدرت می‌دهد و باعث درخشش آن می‌شود.

اشکال چشم نوازی که در تصویر مشاهده می‌شود، در واقع ستون هایی از گرد و غبار و گلبول های باک چگال هستند و مانند شبح ظاهر شده‌اند. اینها تحت تأثیر بادها و تابش های پرقدرت و پرانرژی ستاره های داغ خوشه ستاره‌ای، قرار گرفته‌اند.

اگر این ستون‌ها و گلبول های باک بتوانند به اندازه کافی دوام بیاورند، گرد و غبارشان می‌تواند مکان هایی برای شکل گیری ستارگان در آینده باشد.

به این سحابی، به خاطر شکلی که دارد، سحابی پکمن نیز گفته می‌شود (پکمن: نام یک بازی رایانه‌ای.) سحابی ان‌جی‌سی 281 حدوداً 10000 سال نوری با ما فاصله دارد و در صورت فلکی ذات الکرسی قرار گرفته است.

این تصویر ترکیبی باکیفیت با استفاده از فیلترهای باریک-باند تهیه شده و در آن، تابش اتم های هیدروژن و اکسیژن با رنگ های قرمز، سبز و آبی مشخص شده است.

چشم اندازی که در تصویر مشاهده می‌کنید، با توجه به فاصله برآورد شده سحابی ان‌جی‌سی 281 تا زمین، بیش از 80 سال نوری پهنا دارد.

برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید.

عکاس: Jeremiah Roth
منبع: ناسا (NSAS)